Εθνική-Αθηνών Κορίνθου.
Στάση για καφέ λόγω νύστας.
Διανυκτερεύον καφενείο-σνακ μπαρ.
Ένα μικροσκοπικό κορίτσι με κατσαρά μαύρα μαλλιά δουλεύει εκεί ολομόναχο, όπως αυτό της φωτογραφίας.
Θα ήταν δεν θα ήταν 25 χρονών.
Ήθελε παρέα και κουβέντα.
Σε 5' λεπτά μου άπλωσε το χαλί της ζωής της:
Θάνατος του πατέρα, (το είπε τόσο δωρικά).
Μετακόμιση στα πάτρια εδάφη κάπου στην Πελοπόννησο με επακόλουθη διακοπή της φοίτησης στο ΤΕΛ/ΕΠΑΛ γραφιστικών τεχνών.
Φοίτηση σε Γενικό Λύκειο.
Επιστροφή στην Αθήνα για δουλειά και στήριξη της μάνας.Ούτε λόγος για σπουδές.
Δουλεύει μόνο τη νύχτα. 9 ώρες για 30 ευρώ νυχτοκάματο.'Εχει ανάγκη τη δουλειά.
(Τα διηγόταν με χαμόγελο)
Ύστερα το πρόσωπό της φωτίστηκε.
"Τον Ιούνιο θα φύγω, θέλω να κάνω κάτι καλύτερο.Θα πάω στο αγόρι μου, στα 'Αγραφα να ασχοληθούμε με τα μελίσσια.Είναι πολύ όμορφα εκεί"
Το αγόρι από τ' 'Αγραφα είναι κτηνοτρόφος και ζει εκεί.Θέλει να φτιάξουν μελίσσια.
-"Εσείς τι λέτε;" με ρώτησε ευθύς.
-"Να πας στο αγόρι σου και σύντομα", απάντησα
Έφυγα..αλλά δεν έφυγα.
Σκεφτόμουν συνέχεια.
Την ευχαριστώ για το λιτό χαλί που μου άπλωσε να καθήσω.Και για το υπέροχο χαμόγελό της.
Της εύχομαι να ζήσει όμορφα με τις μέλισσες και το αγόρι της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου